De Jeugdboekenmaand van CONZ

Trots in Oostende

Op 21 maart was CONZ te gast in de bib van Oostende en gaf hij een lezing voor drie klassen van het derde en vierde leerjaar. Een thuismatch, vertelt hij.

Ik heb elf jaar in Oostende gewoond en nu woon ik op 7 kilometer van de stad aan zee. Ik geef er bovendien les aan de kunstacademie. Toen ik ’s morgens aankwam in de bib, was de zaal al helemaal in orde. Ik moest alleen mijn laptop aansluiten op de beamer en mijn boeken uitstallen. De mensen van de bib waren allemaal supervriendelijk. Ik kreeg thee en een heerlijke lunch in het café, waar ik mijn vroegere buurman nog tegen het lijf liep. Later bleek ook dat meer dan de helft van de kinderen die de lezing bijwoonden, mij herkenden omdat ze ooit eens een workshop bij mij hadden gevolgd. “Kijk het is Constantijn!”, “Hallo Constantijn!” riepen ze verrast en enthousiast toen ze de zaal binnenkwamen. Dat voelde als een thuismatch.

Vuurwerk van vragen

Ik begon met het tonen van mijn boekillustraties en de kinderen schoten de ene na de andere vraag op me af. Soms inhoudelijk (hoe lang doe je erover om een illustratie te tekenen?), soms tekentechnisch (hoe heb je de zee geschilderd in die illustratie?) en soms ook gewoonweg persoonlijk (heb jij kinderen?). De grappigste reactie kwam met stip kwam van een meisje dat volhield dat ze niet van “grijze” boekillustraties hield omdat ze die te saai vond. Het was echt een plezier om voor zo’n geïnteresseerd publiek een lezing te geven. Normaal gezien laat ik naast mijn boekillustraties ook uiteenlopend ander tekenwerk zien, maar door de stortvloed aan vragen, was er alleen nog wat tijd over om het even over mijn strips te hebben. Mijn ander illustratiewerk zou voor een andere lezing zijn.

Zelfgemaakte strip

Ik toon heel graag mijn werkwijze, hoe ik van eerste idee via ruw schetswerk, een storyboard, potloodtekening, inktfase en ten slotte de inkleuring tot een afgewerkte strippagina kom. En daar was gelukkig wel nog tijd voor. Leuk was ook dat de kinderen verschillende van mijn boeken kenden en zelfs gelezen hadden. Mijn Jommeke-strip ‘De haaienrots’ was blijkbaar in een van de klassen zelfs aan bod gekomen in de les. Het hoogtepunt van de lezing kwam voor mij eigenlijk achteraf. Een van de kinderen had een zelfgemaakt stripverhaal meegebracht en fier als een gieter liet ze me door haar strip bladeren. Het was een grappig, inventief en erg goed getekend avonturenverhaal met een hilarische hamster als hoofdpersonage. Een van de klassen wilde achteraf ook met mij op de foto. Het was superfijn om te zien hoe trots ook die kinderen waren. Met een heel tevreden gevoel keerde ik terug naar huis.

Hilariteit in Heist-op-den-Berg

Op 5 maart was CONZ te gast in de bib van Heist-op-den-Berg, waar hij een geslaagde lezing hield voor twee klassen van het tweede leerjaar.

Bij mijn aankomst werd ik meteen warm onthaald door de medewerkers van de bib. Ze lieten me de ruimte zien waar ik mijn lezingen mocht geven en verschillende mensen kwamen vragen of ik koffie of thee wilde. Die werd geserveerd met twee (!) Princekoeken, dus de dag kon al niet meer stuk.

Op de planning stond een lezing voor kinderen van het tweede leerjaar. In een hoek van de jeugdboekenafdeling was een halfronde houten tribune gebouwd waar een twintigtal kinderen plaats kon nemen. Aangezien de groep uit twee klassen bestond, hadden ze ook nog een heleboel extra stoelen klaargezet. De boeken die ik meehad van thuis, mocht ik uitstallen op een tafeltje naast het projectiescherm. Zoals vooraf afgesproken kon ik ook gebruik maken van een laptop en beamer.

Veel tekentechnische vragen

Een van de klassen kwam iets vroeger aan en Karen, de organisator van de lezing, liet de kinderen alvast plaats nemen op de tribune. Toen ook de tweede klas arriveerde, keek de eerste leerling die door de deur kwam me aan en flapte er meteen uit: “Wat een knappe man!” Hilariteit alom.

Vooraf dacht ik dat het tweede leerjaar wat jong zou zijn voor deze lezing, maar de kinderen luisterden heel de lezing lang geboeid naar mijn uitleg. Sterker nog, de leerlingen hadden bij het zien van mijn illustraties veel (voornamelijk tekentechnische) vragen: Hoe schilder je licht dat door de ramen valt? Hoe teken je rookwolken? Hoe kan je een vlak schilderen zodat het lijkt op de zee? Hoe krijg je diepte in je tekening?

De ogen van de lezer

Tijdens mijn lezingen probeer ik de dingen zoveel mogelijk geanimeerd uit te leggen. De meeste tekeningen laat ik alleen zien in hun afgewerkte versie, maar ik toon ook mijn werkwijze, hoe ik van schets tot afgewerkte illustratie kom. Ik leg uit hoe ik mijn tekenstijl en materiaal aanpas aan de opdracht of het boek dat ik illustreer. Daarnaast vertel ik graag hoe ik met mijn kleurgebruik niet alleen sfeer creëer, maar er ook de ogen van de lezer mee leid over de tekening. Ik toon hoe de compositie een illustratie eerder rustig of juist vol beweging laat lijken. Ik laat voorbeelden zien van verschillende soorten illustraties die ik maak (boekillustraties, cartoons, losse opdrachten) en leg uit wat het verschil is in aanpak en hoe lang ik werk aan één tekening. Ik toon ook hoe ik strips maak en hoe ik stap voor stap van het eerste idee tot een afgewerkte strip(pagina) kom.

Na de lezing vroeg Karen me of ik ook iets wou tekenen op hun ‘wall of fame’, een grote witte muurkast waar al verschillende schrijvers en illustratoren een tekstje of een tekening op achtergelaten hadden. En daarna volgde het afscheid. Ik vond het zelf alvast een erg geslaagde lezing.