Lotte Dodion
Biografie
Lotte Dodion (1987) is dichter, performer en poëziemissionaris. Haar gedichten zijn toegankelijk en eigenzinnig. Haar optredens zachte donderpreken. Lotte stond op tal van festivals in binnen- en buitenland, zoals onder andere Crossing Border, de Nacht van de Poëzie, Poetry International, Ars Poetica, Incubate en Lowlands. Een selectie van haar werk werd vertaald naar het Frans, Engels, Duits, Turks en Arabisch. In 2022-2023 is ze een van de vijf Stadsdichters van Antwerpen.
Ook wanneer Lotte niet schrijft of optreedt, slingert ze poëzie en verwondering binnen in het leven van alledag: ze zet poëzieprojecten op waarin ze experimenteert met social design en mensen aan het schrijven krijgt.
Zo bracht ze via poëzie slachtoffers en daders van zware misdrijven bij elkaar, schreef ze kortverhalen met overlevers van de Tweede Wereldoorlog en begeleidde ze een theatertraject waarin chronisch zieke patiënten ervaringen delen met vrienden en familie. In aanloop naar de Olympische Spelen in Tokio richtte Lotte STUDIO HAIKU op, een mobiel atelier dat naar plekken reist waar poëzie vaak ver zoek is. In ziekenhuiskantines, vrouwenshelters en rust-en-verzorgingstehuizen maakt ze met bezoekers en bewoners haiku-medailles: alternatieve medailles voor de ‘atleten van het gewone leven’. Bij al haar projecten vormt verwondering het fundament voor verbinding.
Daarnaast houdt Lotte enorm van samenwerkingen met muzikanten. Samen met Chantal Acda toerde ze met ‘Nu Nog Even Niet’, een intimistisch cross-over-project. Met Adriaan de Roover (Oaktree) bracht ze een muzikaal-poëtische meditatie uit. Met Annelies Van Dinter (Echo Beatty) maakte ze een tribute aan de oermoeder van de punk, Patti Smith. Nieuwe poëtisch-muzikaal-theatrale plannetjes zijn in de maak.
Uitgelichte titels
Studio haiku: een handleiding voor haiku-avonturiers
Lezingen
Een lezing van Lotte is een warm pleidooi voor meer poëzie in de praktijk. Vol vuur vertelt ze over haar projectervaringen en de transformatiekracht van toegepaste poëzie. Het kan gaan over haar gedichten en projecten, de verbindende kracht van taal, het nut of de onzin van poëzie, over inspiratie, verwondering of de minst poëtische ervaring die ze ooit heeft meegemaakt. Elke lezing is anders. Lotte houdt van interactie en gaat graag in gesprek met het publiek. Ze doet niet aan standaardlezingen, maar zorgt steeds voor afstemming in inhoud en aanpak. Lotte kan niet beloven dat er geen haiku’s of grapjes in haar lezing gesmokkeld zullen worden. Wat ze wel belooft: tegen het einde van de lezing draait je verwondering op volle toeren.
