Leo Pleysier
Biografie
Leo Pleysier (1945) is schrijver. Hij was een tijdlang onderwijzer in zijn geboortedorp, maar werkt sinds 1990 als zelfstandig auteur. Met zijn roman 'Wit is altijd schoon' (De Bezige Bij, 1989) brak hij door bij het grote publiek, ontving hij een nominatie voor de AKO literatuurprijs en werd hij bekroond met onder andere de F. Bordewijkprijs en de Dirk Martensprijs. Het boek heeft ondertussen de status verworven van 'Vlaamse klassieker'.
Kenmerkend voor Leo's werk is de combinatie van bijzondere montagetechnieken en meeslepende vertelwijzen, eenvoud en taalvirtuositeit. In 2015 kwam 'Familiealbum' uit (De Bezige Bij), een bundeling van vijf van zijn romans. Met zijn debuut, de verhalenbundel 'Mirliton', won hij de Stijn Streuvelsprijs 1971. In 1984 ontving hij de Arkprijs voor het Vrije Woord voor 'Kop in kas', het derde deel van zijn drieluik 'Waar was ik weer?' dat eerder ook al de Eugène Baieprijs gewonnen had. Voor zijn roman 'De gele rivier is bevrozen' kreeg Pleysier zowel de Literatuurprijs van de Vlaamse provincies 1994 als de Cultuurprijs van de Vlaamse gemeenschap 1996.
Lezingen
Leo begint steeds met een voorlezing uit zijn recentste boek en geeft een kort overzicht van zijn werk. Thema’s die hij daarbij graag aanraakt, zijn:
- De meeste van zijn romans zijn niet van de klassieke soort. Het zijn geen epische vertellingen die bevolkt zijn met personages die zich bewegen langs breed vertakte verhaallijnen. De schrijver als miniaturist.
- De sterke verbinding die hij nog altijd heeft met zijn kindertijd. Voor hem staat het luik dat uitzicht biedt op die tijd nog altijd open. En dat luik staat zelfs zover open dat hij zijn kindertijd ook nu nog altijd kan ruiken.
- Leo heeft zowel familieleden die hun hele leven onder de kerktoren zijn blijven wonen als familieleden die naar de andere kant van de wereld zijn verhuisd. Over beide categorieën schrijft hij met evenveel verbazing. De zwaartekracht van het vertrouwde en dichtbije versus de aantrekkingskracht van het vreemde en onbekende.
- Autobiografisch schrijven. Associatief schrijven. Anoniem schrijven.
- Leo zoomt in op de zin om op gepaste tijd te spelen met verschillende taalregisters. Het taallandschap dat hem omringt is immers zo rijkgeschakeerd dat hij zichzelf een idioot zou vinden wanneer hij daar als schrijver geen gebruik van zou maken.
Er is steeds ruimte voor een gesprek.
Praktisch
- Als organisator voorzie je een tafeltje, een stoel en een microfoon.
- Leo geeft in het secundair onderwijs enkel lezingen aan de laatstejaars.
