Kim Pauwels

Lezingen

LEZING 'BLAUWE ACHTEN'

Kim: "Ik denk dat 'blauwe achten' zich goed leent tot auteurslezingen omdat het verhaal beeldend is geschreven, waardoor de tekst als een film tot leven kan komen bij het voorlezen. 'blauwe achten' vertelt een meeslepend verhaal, waarin zowel jongeren als volwassenen zich kunnen herkennen. De roman raakt universele thema's aan waar veel mensen mee te maken krijgen: onzekerheid, angst, twijfels, liefde, vriendschap, opgroeien, gezin, ... Ik denk en hoop dat een lezing over de thema's in 'blauwe achten' waardevol kan zijn voor de lezer; jong of oud. Daarom geloof ik erin dat het zinvol is om te spreken met het publiek, met hen in interactie te gaan, vragen te beantwoorden, duiding te geven, fragmenten voor te lezen. Het boek behandelt, naast de universele en herkenbare thema's, ook moeilijke zaken zoals verwaarlozing binnen het gezin, seksueel overschrijdend gedrag en eetproblemen. Het kan interessant zijn om hierover te praten bij verenigingen of organisaties die rond zulke problematieken werken. Als mensen er iets in herkennen dat voor hen zinvol is, kan het voor hen ook helend zijn om hierover te praten en taboes te doorbreken."

Tijdens haar lezingen geeft ze niet meteen de plot van het boek weg, maar laat aanvankelijk enkel de cover zien en leest de titel voor. Dit kan vragen oproepen. Waarover zou dit boek gaan? Wat betekent de titel? Wat zie je op de cover? Waarom zou er voor deze illustratie gekozen zijn? Welk gevoel geeft de cover weer? Kim gaat in interactie met het publiek tot ze terecht komt bij een aantal van de thema’s uit haar publicatie.

Daarnaast vertelt ze ook iets over de opbouw van het boek, dat uit twee delen bestaat. Het eerste deel speelt zich af tijdens de periode 1992-1993. Het hoofdpersonage is dan 8 jaar. Het tweede deel speelt zich af in 1999, wanneer het personage 15 jaar is. In elk deel zijn er 3 hoofdstukken, waarvan de titels telkens korte woorden of zelfs afkortingen zijn. Dit kan spanning opwekken en ook hier kan samen met het publiek over de betekenis gespeculeerd worden. Kim geeft toelichting bij het hoofdpersonage genaamd Esmée en vertelt iets over de andere belangrijke personages uit het boek.

Een lezing van 'blauwe achten' vindt steeds plaats in interactie met het publiek. Er zit een dagboeklijst in het boek waarmee gespeeld kan worden tijdens een lezing, bijvoorbeeld door iedereen in het publiek een zin uit de lijst te geven om voor te lezen. De dagboeklijst kan ook een inspiratiebron of een aanzet zijn voor een oefening na de lezing, waarbij de mensen uit het publiek een gelijkaardige lijst maken over een thema dat voor hen belangrijk is.

Bij lezingen voor een jonger publiek gaat Kim indien gewenst ook aan de slag met opdrachten:  deelnemers tekenen dan een portret van de hoofdfiguren, maken een collage rond de sfeer van het verhaal, een mindmap met woorden, enzovoorts. Er zijn verschillende werkvormen mogelijk.

Kim past de aanpak van haar lezingen over 'blauwe achten' steeds aan aan de doelgroep, de setting en het doel van de lezing zelf, zodat er een ware connectie kan ontstaan met het publiek. Een lezing voor jongeren zal anders zijn dan een lezing voor volwassenen. Een lezing met als doel één van de thema's uit het boek verder uit te diepen is ook anders dan een lezing die eerder leeshonger moet opwekken, enzovoorts. Deze focus legt ze graag vast in overleg met de organisator. Na afloop van de lezing is er steeds ruimte voor een nagesprek (zowel in groep als één-op-één, bijvoorbeeld wanneer kinderen nog met moeilijkere vragen zitten).

LEESHONGER

Hoewel 'blauwe achten' een aangrijpend verhaal vertelt, is het volgens Kim eveneens een licht en humoristisch boek. Daarnaast hoopt ze ook een jong (nog) niet-lezend publiek aan te spreken met het voor hen herkenbare vertelperspectief van hoofdpersonage Esméé, die nog een jong meisje is. Omdat ‘blauwe achten’ een boek is dat herkenbare thema's aanhaalt, hoopt ze door middel van deze identificatie de leeshonger bij haar publiek op te wekken.