Guido Devos
Biografie
Guido Devos (1953) schrijft al sinds zijn jeugd. Daar waar hij oorspronkelijk uit plezier schreef en de teksten voor hemzelf hield, begon hij later gerichter te schrijven en zijn literaire vaardigheden te ontwikkelen door veel te lezen en uit te proberen. Zijn laboratorium om een en ander uit te testen waren tijdschriften. Hij werd eerst lid van de redactie van Koreander van Ulrich Bouchard. Samen organiseerden ze voor het eerst een poëzie- en verhalenwedstrijd waarvoor ze auteurs en BV’s uitnodigden om in de jury te zetelen. Op de avond van de uitreiking der prijzen traden deze mensen ook op. Hij stelde een programmaboekje samen waarin hij interviews met auteurs publiceerde. Zijn eerste ‘slachtoffers’ waren Paul Koeck en Liva Willems. Om deze auteurs te kunnen interviewen was hij verplicht zich in hun werk te verdiepen waardoor hij ook met twee verschillende schrijfstijlen geconfronteerd werd. Het hielp hem verder in zijn ontwikkeling als schrijver.
Na wat publicaties in diverse literaire bladen slaagde hij erin een kort verhaal te publiceren in de Nederlandse Playboy. Jan Vanriet maakte er een aquarel bij. Kort nadien gaf hij bij uitgeverij Nioba een verhalenbundel en bij uitgeverij Leuvense Schrijversaktie een novelle uit.
Nadat Koreander was overgegaan in zijn eigen tijdschrift Bries, begon het schrijven werkelijk een obsessie te worden. Na Bries kwam zijn eenmansschrift De Vos dat hij 11 jaar uitgaf. Daarin publiceer hij (korte)verhalen, columns, gedichten, essays, recensies. Vaak op een ludieke manier. Hij zorgde zelf voor de vormgeving en alle administratieve rompslomp die erbij komt kijken. Toen Corona toesloeg en we in isolatie werden gedrukt besloot hij het blad opnieuw uit te geven. Tot op heden geeft hij het vier keer per jaar uit. Het winternummer is sinds vorig jaar een themanummer waartoe ook andere auteurs een bijdrage kunnen leveren.
Zijn roman ‘De Regering Tuinman’ verscheen eind 2022 en is een voorbeeld hoe hij zijn schrijven gebruikt om bepaalde tendenzen in onze maatschappij aan te geven.
Intussen had hij ook een studie aan het werk van Paul Koeck gewijd. ‘Op zoek naar Paul Koeck’ verscheen in de jaren negentig. Nu Koeck zijn literaire carrière heeft afgesloten, besloot hij ook deze radiografie van een oeuvre af te ronden. De definitieve versie werd door uitgeverij Les Iles in november 2023 uitgegeven.
Lezingen
In de lezing ‘Op zoek naar Paul Koeck’ gaat Guido Devos op zoek naar de maatschappelijk geëngageerde schrijver achter het oeuvre. Aan de hand van een aantal elementen, kenmerkend voor de auteur, licht hij vooral het verhalend proza van Paul Koeck toe waardoor men een beeld krijgt van zowel de mens als de schrijver en je beter begrijpt wat hij ons via zijn werk, fictie zowel als non-fictie, wil vertellen. Zo wordt er ingegaan op de thema’s in Koecks werk, de rol van zijn journalistieke opleiding (gebruik van de Günter Wallraff-techniek) voor de totstandkoming van zijn romans en non-fictiewerk, de autobiografische elementen die hij toetst aan enkele autobiografische romans van Tom Lanoye en Paul De Wispelaere en de structuur van Koecks romans.
De lezing wordt geïllustreerd met fragmenten uit romans van de schrijver en een literaire brief die Guido Devos bij de eerste voorstelling van de monografie aan Paul Koeck heeft voorgelezen. Daarnaast worden een aantal nooit gepubliceerde foto’s geprojecteerd en fragmenten getoond uit interviews en reportages die eerder op de nationale en lokale tv-zenders werden uitgezonden.
Uiteraard popelt hij om niet alleen over eigen werk te praten maar ook het werk van Paul Koeck te promoten. Net zoals het werk van Koeck vindt hij maatschappelijke relevantie belangrijk. Een schrijver moet de maatschappij waarin hij leeft vorm kunnen en durven geven en via zijn verhalen ook kritisch uit de hoek durven komen. Dat wil hij vooral meegeven aan een geïnteresseerd publiek. Het gebeurt dat hij ook zijn muzikale creativiteit gebruikt als interludium en eigen liedjes, maar ook covers zingt om wat afwisseling te brengen. Ook deze werden geschreven met hetzelfde doel voor ogen.
Praktisch
De organisator voorziet een beamer, een projectiescherm, een geluidsinstallatie en een microfoon voor grote ruimtes.
