Geert Vermeulen
Biografie
In de jaren 1980 en 1990 werd Geert Vermeulen (1959) bekend als acteur in 'Het Pleintje', 'Alfa Papa Tango' en 'Kongo'. Later werkte hij voor de VRT ook mee aan de series 'Katarakt' en 'In Vlaamse Velden'. Daarnaast schreef Geert toneelstukken, waaronder monologen over Pieter Paul Rubens en James Ensor.
Toen Geert in de zomer van 2011 toevallig op het spoor kwam van een totaal onbekende Van Gogh-collectie, wist hij meteen: hier moet ik iets over schrijven, en daar waren ook persoonlijke redenen voor. Zo zei een producent hem ooit tijdens een discussie: "Geert, je hebt wel gelijk, maar je krijgt het niet". Niet veel later bleek dat zijn zoon een zware psychiatrische aandoening heeft. Geert zag parallellen met de lotgevallen van Vincent Van Gogh en wist: dit wordt mijn meest persoonlijke verhaal ooit. Het verhaal van de collectie werd de uitvergroting van zijn eigen ervaringen met 'macht versus onmacht'.
Er ontstond een scenario voor een fictiefilm dat gebaseerd was op de ervaringen van de oorspronkelijke verzamelaar en de huidige eigenaars van de kunstwerken. Nationale en internationale producenten reageerden enthousiast, maar wilden eerst met zekerheid weten of er al dan niet authentieke Van Goghs in de collectie zitten en haakten een na een af. Geert verwerkte zijn scenario vervolgens tot een roman. Toen zijn uitgever het nawoord las (met daarin een opsomming van de feiten waarop Vermeulens verhaal was gebaseerd) was hij zo overrompeld dat hij vroeg om de roman te herwerken tot een non-fictieboek.
Nu 'Wij zijn niet geïnteresseerd in nieuwe Van Goghs' (De Deeluitgeverij, 2022) er is, wil Geert zijn ervaring als theaterauteur en acteur inzetten om voor een ruim publiek spannende, goed gestructureerde en visueel aantrekkelijke lezingen te geven.
Uitgelichte titels
Wij zijn niet geïnteresseerd in nieuwe Van Goghs
Lezingen
Wat als… er tachtig mogelijk authentieke Van Goghs stof liggen te vergaren in een kunstopslagplaats in New York? Met die vraag maakt Geert Vermeulen het publiek nieuwsgierig naar het verhaal van de collectie De Boer, en sleept hij ze mee in zijn eigen, bijna obsessionele zoektocht naar 'de waarheid' achter de collectie.
In 1966 stelde de Nederlandse kunstverzamelaar Jelle de Boer in zijn huis in Amsterdam (naar zijn zeggen) tachtig verloren gewaande Van Goghs en werken van andere topkunstenaars tentoon. De Boer wilde zijn collectie graag voor een redelijke prijs verkopen aan het in aanbouw zijnde Van Gogh Museum, maar het toenmalige kunstestablishment weigerde een uitspraak over de collectie te doen. Het gevolg was dat de massaal geïnteresseerde pers wantrouwig werd. Een jaar later werd de collectie tijdens een nieuwe tentoonstelling in Zwitserland door het gerecht in beslag genomen, maar tijdens de vele processen die volgden, werd nooit bewezen dat het om valse werken zou gaan.
Aan de hand van foto’s en oude journaalfilmpjes vertelt Geert het bizarre verhaal van de collectie en de kleurrijke hoofdpersonages. Hij laat het publiek nadenken over thema's als ‘echt en vals’, ‘macht en onmacht’ en de psychische kwetsbaarheden van Vincent en anderen. Ook zijn jarenlange research in België, Nederland, Zwitserland, Frankrijk en de USA komt aan bod. Tot slot getuigt hij over de weerstand die hij ondervond bij het Van Gogh Museum en andere specialisten, en legt hij uit waarom dit verhaal hem persoonlijk zo heeft geraakt.
De slotsom van de lezing is dat er in de collectie De Boer officieel geen enkele authentieke Van Gogh zit, maar dat de kans zeer reëel is dat er minstens één (en wellicht meerdere) echte Van Goghs tussen zitten.
Praktisch
- Als organisator voorzie je een beamer en een scherm. Geert neemt zelf een laptop mee.
- Bij grotere groepen (vanaf 50 mensen) gebruikt Geert graag een microfoon en zet hij zijn laptop liefst op een hoog tafeltje.
