Filip Huysegems
Biografie
Filip Huysegems (1964) is journalist. Hij werkte voor Radio 1, Knack Weekend, Trends, De Standaard, was buitenlandjournalist en schreef daarover enkele non-fictiewerken: 'Latino's: een reis door de nieuwe Verenigde Staten' (1997), 'Nicaragua' (1997), en 'Jesus, make-up and football', bij de Brazilië-foto's van Frederik Buyckx (2013).
Meer dan tien jaar was hij redacteur bij De Standaard der Letteren, waarvoor hij recensies schreef en nationale en internationale schrijvers interviewde. 'De vrouw met de gouden arm' (2022) is zijn eerste roman. Momenteel werkt hij aan een extra hoofdstuk van die roman in de vorm van een strip.
Uitgelichte titels
De vrouw met de gouden arm
Lezingen
Filip Huysegems onderzoekt of literatuur kan bijdragen tot een beter inzicht over het begrip 'woke' en waar het om draait. De term verhit de gemoederen, en de jongste jaren verschenen verschillende titels met deze tijdgeest als verhaalstof, onder meer Filips eigen roman 'De vrouw met de gouden arm. Een woke satire.'
In het eerste deel van de lezing behandelt Filip de inhoudelijke en literaire kwaliteiten van enkele van deze titels. Dit doet hij aan de hand van fragmenten, die hij voorleest of vrijwilligers uit het publiek laat voorlezen. Deze uittreksels deelt hij ook uit op papier. Hij polst naar welke boeken de aanwezigen eventueel (al) zelf hebben gelezen, en wat ze ervan vonden.
Deze titels zijn:
- Rovers (Jan Vanriet, 2021): een schilder wordt doelwit van een controverse wanneer zijn expositie wordt neergesabeld als seksistisch.
- Herfstdraad (Jamal Ouariachi, 2022): een schrijver verhuist naar een buurt waar zowel een woke buurtcomité als een rechtse club actief zijn.
- Black-out (Dalilla Hermans, 2019): de bekendste activiste van het land wordt vermoord door een rechtse trol.
- Het monster van Wokeness (Tofik Dibi, 2020): een befaamde twitteraarster stelt wantoestanden aan de kaak, maar vergalopeert zich in haar overmoed.
- Identitti (Mithu Sanyal, 2022): een professor postkoloniale studies heeft niet de Indiase achtergrond die ze claimt: ze is een Duitse die haar huid heeft laten kleuren. Verguizen of verdedigen? Want als gender fluïde kan zijn, waarom dan niet etnische identiteit?
In het tweede deel vertelt Filip over zijn eigen werk: 'De vrouw met de gouden arm'. Het verhaal gaat over een vleugel van de wokebeweging die radicaliseert en een aanslag plant op een rechts populair politicus. Filip gaat hierbij in op de werkwijze die hij daarvoor heeft gehanteerd: hij verzamelde kranten- en tijdschriftknipsels over het begrip 'woke' (artikels, interviews, edito's, opiniestukken) die hij heeft geordend en bij mekaar puzzelde tot er een verhaal uit ontstond.
Filip brengt de knipsels mee (twee ringmappen) en laat iemand uit het publiek er lukraak twee uit kiezen, waarna hij de overeenkomstige passage uit het boek voorleest en vertelt over hoe hij die heeft verwerkt in het verhaal. Ten slotte is er ook ruimte voor interactie met het publiek, zowel over het boek zelf als over het ruimere onderwerp.
Praktisch
Een lezing van Filip duurt in totaal anderhalf uur.
