Auteurslezingen.be

Niet-schoolse context (1u30)
Opbouw: Vooraleer ik met de lezing begin, zorg ik ervoor dat iedereen beseft dat alle vragen welkom zijn en ik niemand zal beoordelen. Ik laat weten dat elke vraag -ook al vermoeden ze dat het ongepast is of veralgemenend kan zijn- gesteld mag worden. Ik geef hen ook de mogelijkheid om me na de lezing te contacteren via e-mail als ze een vraag hebben die ze niet durven stellen. De lezing begint altijd met mijn persoonlijk verhaal (traject, multiculturele en -levensbeschouwelijke familie) omdat dat ook meteen de aanleiding is geweest om mijn boek te schrijven. Hierdoor toon ik aan dat mijn kijk op onze samenleving grotendeels is gevormd door mijn persoonlijke ervaringen en dat die ervaringen er voor hebben gezorgd dat ik uitdagingen anders benader en daar ook potentiële oplossingen voor heb. Die oplossingen kaart ik aan door praktijkvoorbeelden ter sprake te brengen en te verwijzen naar de hoofdstukken uit mijn boek. Na de uitleg maak ik de sprong naar onze samenleving en kaart ik de grootste uitdagingen (onderwijs, arbeidsmarkt, verenigingen, wederzijds integratie) aan die ook per hoofdstuk in mijn boek ter sprake komen. Ik sluit de lezing af met de boodschap dat iedereen op zijn eigen manier kan bijdragen aan een betere samenleving en dat er voor alle uitdagingen/problemen ook oplossingen zijn. Maar als niemand initiatief neemt, zullen we geen vooruitgang boeken.
Vorm: De vorm van de lezing is vertellend en naar het einde toe is er gedurende een halfuur ruimte voor vragen die met de lezing te maken hebben of met andere hoofdstukken uit het boek. Meestal krijg ik ook vragen die niet met de inhoud van mijn boek te maken hebben, maar die beantwoord ik ook altijd met plezier. De organisaties en bedrijven die me boeken, hebben vaak een publiek dat niet divers is en in de meeste gevallen nog nooit in contact is geweest met iemand die mijn achtergrond deelt.
Beeldmateriaal: Foto’s die ter illustratie dienen (foto’s van de omgeving waarin ik ben grootgebracht, de organisaties die ik heb opgericht, mijn columns). Ik gebruik de foto’s omdat ik de lezing zo toegankelijk mogelijk wil houden.

Schoolse context (2u)
Opbouw: Vooraleer ik met de lezing begin, zorg ik ervoor dat de leerlingen zich op hun gemak voelen zodat ze alle vragen kunnen stellen die ze hebben. Ik geef hen ook de mogelijkheid om me na de lezing te contacteren via sociale media als ze een vraag hebben die ze niet durven stellen. De lezing begint altijd met mijn persoonlijk verhaal omdat dat ook meteen de aanleiding was om een boek te schrijven. Hierdoor toon ik aan dat mijn kijk op onze samenleving grotendeels gevormd is door mijn persoonlijke ervaringen en dat die ervaringen er voor hebben gezorgd dat ik uitdagingen anders benader en er ook potentiële oplossingen voor heb. Na de uitleg maak ik de sprong naar onze samenleving en kaart ik de grootste uitdagingen (onderwijs, arbeidsmarkt, verenigingen, wederzijds integratie) aan die ook per hoofdstuk in mijn boek ter sprake komen. Dit komt voor een groot deel overeen met de andere lezingen, maar ik personaliseer de voorbeelden altijd zodat ze zichzelf hierin herkennen.
Vorm: De vorm van de lezing is vertellend en voorzien van humor. De leerlingen krijgen de mogelijkheid om me tijdens de lezing te onderbreken om hun vragen te stellen en dat wordt ook altijd gedaan. Afhankelijk van de vragen die ik krijg, kan het dus gebeuren dat de lezing van school tot school verschilt. Ik vind het namelijk belangrijk dat ik niet zomaar een lezing geef, maar ook echt in gesprek ga met de mensen en in dit geval de leerlingen.
Beeldmateriaal: Foto’s die ter illustratie dienen (foto’s van de omgeving waarin ik ben grootgebracht, de organisaties die ik heb opgericht, mijn columns).