Auteurslezingen.be

Ik vertel over de verbeeldingskracht die ik pas ten volle ontdekte en benutte toen ik voor drie volle maanden in een locked-in gevangen zat. Ik illustreer de helende werking van episch schrijven door te verwijzen naar mijn stiefgrootvader, die de vernietigingskampen van Buchenwald overleefde. In ‘Buiten blijft het zondag’ beschrijf ik hoe ik - net als hij - mezelf verhalen vertelde om te ontsnappen aan mijn eigen gruwel. In de lezing leg ik uit hoe de roman in bijzonder moeilijke omstandigheden tot stand is kunnen komen en waarom ik niet anders kon dan hem te schrijven.

Ook het ‘Het ouderlijk huis’, de roman die ik - mocht ik niet ziek zijn geworden - had geschreven als debuut, komt aan bod. Het jarenlange schrijfuitstel heeft een uitgepuurde taal opgeleverd. Met het verstrijken van de tijd is er zowel gif als mildheid in het verhaal geslopen. Hoe dat in zijn werk is gegaan, leg ik uit tijdens de lezing.

Tot slot licht ik een tipje op van de sluier van Gustaaf, Raymond, Rosa en ik, de roman waar ik vandaag aan werk. Deze familieroman die zich afspeelt tijdens WOII is geïnspireerd op mijn familiegeschiedenis: Gustaaf, mijn stiefgrootvader, overleefde hetzelfde vernietigingskamp waar Raymond, mijn grootvader, het leven liet. Het is Gustaaf die me aanzette mijn fantasie te gebruiken op momenten dat ik het moeilijk had.

Ik ondersteun de lezing met een powerpointpresentatie, ook de fragmenten die ik voorlees worden geprojecteerd. Ik hou van interactie met het publiek en neem ruim de tijd om vragen te beantwoorden.