Auteurslezingen.be

Enkele thema's die aangehaald kunnen worden (of manieren waarop ik een lezing aanpak)

1. 1 boek - X aantal versies
Bij leesclubs en bibliotheken is het fijn om samen in gesprek te gaan over het verhaal zelf. Het boek roept bij iedereen andere vragen op. Het einde wordt vaak anders geïnterpreteerd door verschillende mensen. En ook de karakters worden vaak heel verschillend onthaald:het is fijn om in groep te ontdekken dat er eigenlijk x aantal versies van het boek bestaan, omdat iedereen ook iets van zichzelf in een boek steekt.

2. De fijne grens tussen fictie en non-fictie.
Mijn boek is een roman en fictie, toch zit er ook veel van mezelf in. De beginscènen is letterlijk uit het leven gegrepen. En verder doorheen het boek zitten er heel wat scènes in die ikzelf of mensen die ik goed ken hebben meegemaakt. Anderzijds zitten er ook heel wat volledig verzonnen dingen in. De vraag is dus altijd: wat is echt, wat is verzonnen.
De vragen hierrond zijn: Hoe ver ga je daarin? Is het moeilijk om deeltjes van jezelf bloot te geven? Vind je het zelf nu een fictie werk of niet? Is het uberhaupt mogelijk om te vermijden dat 'deeltjes van jezelf' in het boek zitten.

3. Een boek past altijd in een traditie van ander boeken
Een gesprek over de boeken die mij geïnspireerd hebben tot dit boek. De boeken die ik las tijdens het schrijven van mijn boek. Dat zijn boeken die passen in dezelfde traditie, maar ook boeken die heel erg ver van dit boek staan, en toch hun spoor hebben nagelaten.

4. Wanneer schrijf je best je debuut? Op je 26ste of je 56ste?
Mijn vader en ik debuteerden met 6 maanden verschil. Op je eerste roman schrijven staat dus geen leeftijd. We stellen vragen aan elkaar over hoe je je eerste boek schrijft, vanwaar de drang komt om dat te doen, hoe je begint aan een verhaal, hoe het vorm krijgt, hoe je de moed niet verliest. We lezen onze favoriete stukjes voor uit elkaars boeken. Twee verschillende verhalen, en ook weer niet. Het publiek kan vragen stellen aan ons beide.