Auteurslezingen.be

Ik word gefascineerd door het gevoel voor traditie dat als een rode draad door de Japanse literatuur loopt en waar alle grote Japanse auteurs naar hartelust mee spelen. Omdat de eerste sporen van die traditie al uit de zevende eeuw stammen, beschikten bijvoorbeeld de schrijfsters uit de elfde eeuw over een enorme schat aan inheemse romances en gedichten die hen blijvend inspireerden – en bovendien konden ze hun hart ook ophalen aan de Chinese letteren. Weer zeshonderd jaar later werden de Chinese én de Japanse klassieken volop geparodieerd door auteurs als Basho en Saikaku (vaak met komisch effect!) en dichter bij onze tijd heb je auteurs als Tanizaki en Kawabata, die met één voet in het historische verleden staan en met de andere in een cocktail bar. Veel Japanse literatuur gaat over de vluchtigheid van al het aardse en is melancholisch van toon, maar de Japanse humor is mij even lief. Omdat ik in de eerste plaats ben opgeleid als anglist was ik voor mijn vijfentwintigste jaar nauwelijks in Japan geïnteresseerd. Toen ik naar Japan verhuisde, stond ik er versteld van hoeveel ik had gemist. Ik ben er dol op mijn enthousiasme voor Japan met een lezerspubliek te delen.