Gaea Schoeters werd geboren in 1976. De rest is geschiedenis (& kan je nalezen op www.gaeaschoeters.be). Ze schrijft romans, operalibretto’s, scenario’s en theaterteksten.
Als auteur debuteerde ze met het reisboek 'Meisjes, moslims en motoren' over de zeven maand lange motorreis die ze in 2007 samen met fotografe Trui Hanoulle maakte door Iran, Centraal-Azië en het Arabisch Schiereiland. Later volgden de romans Diggers (Manteau) en De kunst van het vallen (De Bezige Bij) en Zonder Titel #1 (Querido). Bij Polis verschijnt dit jaar Het Einde: de bundeling van een reeks interviews over de dood voor De Standaard der Letteren.
Samen met componiste Annelies Van Parys maakte ze de opera's Usher (i.o.v. Staatsoper Berlijn / Folkoperan Stockholm) en Private View (bekroond met de FEDORA - Rolf Liebermann Prize for Opera), de muziektheatervoorstellingen An Archive of Love (Neue Vocalsolisten Stuttgart/Operadagen Rotterdam) en Het Kanaal (Het Geluid Maastricht), het koorwerk Shellshock (Accentus) en de liedcyclus Ah, cette Fable (Concertgebouw Brugge). Intussen voeren ze samen onderzoek naar co-creatieprocessen, en maken ze samen nieuw werk.
Voor theater maakte Gaea de jongerenvoorstelling Schaduwtrein & in het Schrijversgevang van de Monty schreef ze Heimat & Merci. Voor Het Toneelhuis vertaalde ze Tiresias van Kate Tempest. Voor Passaporta maakt en cureert ze de Dead Ladies Show, een programma dat onterecht vergeten vrouwen uit alle disciplines weer voor het voetlicht wil brengen.
Al haar werk situeert zich op het snijvlak tussen vormexperiment en maatschappelijk engagement. Ze werkt nog steeds als freelance-journalist voor De Standaard, en is een veelgevraagd columnist en essayist in diverse kranten en literaire tijdschriften.
Naast de inmiddels befaamde MMM-lezingen, die ze nog steeds geeft samen met Trui Hanoulle, praat Gaea graag over haar romans en het wonderlijke werkproces van het schrijven. Maar ze houdt ook erg van voorlezen en van gemengde performances, waarin muziek een rol speelt.
Als auteur debuteerde ze met het reisboek 'Meisjes, moslims en motoren' over de zeven maand lange motorreis die ze in 2007 samen met fotografe Trui Hanoulle maakte door Iran, Centraal-Azië en het Arabisch Schiereiland. Later volgden de romans Diggers (Manteau) en De kunst van het vallen (De Bezige Bij) en Zonder Titel #1 (Querido). Bij Polis verschijnt dit jaar Het Einde: de bundeling van een reeks interviews over de dood voor De Standaard der Letteren.
Samen met componiste Annelies Van Parys maakte ze de opera's Usher (i.o.v. Staatsoper Berlijn / Folkoperan Stockholm) en Private View (bekroond met de FEDORA - Rolf Liebermann Prize for Opera), de muziektheatervoorstellingen An Archive of Love (Neue Vocalsolisten Stuttgart/Operadagen Rotterdam) en Het Kanaal (Het Geluid Maastricht), het koorwerk Shellshock (Accentus) en de liedcyclus Ah, cette Fable (Concertgebouw Brugge). Intussen voeren ze samen onderzoek naar co-creatieprocessen, en maken ze samen nieuw werk.
Voor theater maakte Gaea de jongerenvoorstelling Schaduwtrein & in het Schrijversgevang van de Monty schreef ze Heimat & Merci. Voor Het Toneelhuis vertaalde ze Tiresias van Kate Tempest. Voor Passaporta maakt en cureert ze de Dead Ladies Show, een programma dat onterecht vergeten vrouwen uit alle disciplines weer voor het voetlicht wil brengen.
Al haar werk situeert zich op het snijvlak tussen vormexperiment en maatschappelijk engagement. Ze werkt nog steeds als freelance-journalist voor De Standaard, en is een veelgevraagd columnist en essayist in diverse kranten en literaire tijdschriften.
Naast de inmiddels befaamde MMM-lezingen, die ze nog steeds geeft samen met Trui Hanoulle, praat Gaea graag over haar romans en het wonderlijke werkproces van het schrijven. Maar ze houdt ook erg van voorlezen en van gemengde performances, waarin muziek een rol speelt.