Mark Meekers (1939, pseudoniem van Marcel Rademakers) is dichter, beeldend kunstenaar, fictieschrijver, essayist en bloemlezer. Hij studeerde wijsbegeerte en letteren aan de KU-Leuven.
Hij debuteerde in de jaren zestig met poëtische chansons aan de zijde van Kor Van der Goten. De grote hoeveelheid publicaties van zijn hand omvatten tientallen bundels poëzie, een roman, kunstmonografieën, essays en bloemlezingen. Hij was oprichter en voorzitter van het dichterscollectief Mengmettaal, voorzitter van de Nederlands-Vlaamse Vereniging Concept, eerste dorpsdichter van Doel, poëzieambassadeur van Vlaams-Brabant, eregast op het 'Woordfees' (Windhoek 2013).
Hij werd ten overvloede bekroond in Vlaanderen en Nederland voor zijn gedichten, essays, kortverhalen: “Hugo Claus en Mark Meekers zijn de meest bekroonde Vlaamse dichters” (De Standaard).
Meekers is een dubbeltalent, zowel in zijn beeldend werk als in zijn poëzie is hij een dichter (zie: www.marcelrademakers.be). Zijn verzen zijn muzikaal, sterk visueel, maskeren niet maar verduidelijken op een dieper niveau. Hij doet dit door een treffende beeldspraak. Hij is "een meester van de metafoor". Het leven is de humuslaag waarop zijn poëzie gedijt. “Poëzie is software voor de ziel.” Zijn verzen zijn geëngageerd en dus voor iedereen toegankelijk. Hij is “eigenzinnig, wars van enig compromis of commercialiteit.”
Met zijn bundels ‘biopoëzie’ rond leven en werk van beeldende kunstenaars verruimt hij de Vlaamse blik tot een Europees niveau. Maar hij kan evengoed de focus verkleinen en meeleven met het lot van een dorp als Doel of als dichter in de luwte van Vlaams-Brabant. “Taal is ons dagelijks brood en poëzie het gebakje.” Humor en ironie kruiden zijn verzen soms tot springstof in de huls van een klassieke vorm. Opletten dus: er wordt met scherp geschoten!
Zijn literair werk werd meer dan honderd maal onderscheiden in Vlaanderen en Nederland; hij is hiermee, naast Hugo Claus, de vaakst bekroonde Vlaamse auteur. Hij won onder meer de Poëzieprijs van Amnesty International (Brugge, 1985), de Prijs Literair Festijn (Roermond, Nederland 1987 - gouden plaquette), de Poëzieprijs van Kasteel Groeneveld (Baarn-Hilversum, 1991), de Poëzieprijs van het tijdschrift Concept (Terneuzen, 1992), de Driejaarlijkse "Blanka Gijselenprijs voor Poëzie" (Sint-Martens-Latem,1998), de Apollo Poëzie Prijs (Amsterdam, 1999), de Poëzieprijs van Merendree (Merendree, 2001), de Poëzieprijs van de Provincie Vlaams-Brabant (2006) en de Conceptprijs voor essayistisch en kritisch proza (Hilversum/Brugge/Pretoria, 2006).
Hij debuteerde in de jaren zestig met poëtische chansons aan de zijde van Kor Van der Goten. De grote hoeveelheid publicaties van zijn hand omvatten tientallen bundels poëzie, een roman, kunstmonografieën, essays en bloemlezingen. Hij was oprichter en voorzitter van het dichterscollectief Mengmettaal, voorzitter van de Nederlands-Vlaamse Vereniging Concept, eerste dorpsdichter van Doel, poëzieambassadeur van Vlaams-Brabant, eregast op het 'Woordfees' (Windhoek 2013).
Hij werd ten overvloede bekroond in Vlaanderen en Nederland voor zijn gedichten, essays, kortverhalen: “Hugo Claus en Mark Meekers zijn de meest bekroonde Vlaamse dichters” (De Standaard).
Meekers is een dubbeltalent, zowel in zijn beeldend werk als in zijn poëzie is hij een dichter (zie: www.marcelrademakers.be). Zijn verzen zijn muzikaal, sterk visueel, maskeren niet maar verduidelijken op een dieper niveau. Hij doet dit door een treffende beeldspraak. Hij is "een meester van de metafoor". Het leven is de humuslaag waarop zijn poëzie gedijt. “Poëzie is software voor de ziel.” Zijn verzen zijn geëngageerd en dus voor iedereen toegankelijk. Hij is “eigenzinnig, wars van enig compromis of commercialiteit.”
Met zijn bundels ‘biopoëzie’ rond leven en werk van beeldende kunstenaars verruimt hij de Vlaamse blik tot een Europees niveau. Maar hij kan evengoed de focus verkleinen en meeleven met het lot van een dorp als Doel of als dichter in de luwte van Vlaams-Brabant. “Taal is ons dagelijks brood en poëzie het gebakje.” Humor en ironie kruiden zijn verzen soms tot springstof in de huls van een klassieke vorm. Opletten dus: er wordt met scherp geschoten!
Zijn literair werk werd meer dan honderd maal onderscheiden in Vlaanderen en Nederland; hij is hiermee, naast Hugo Claus, de vaakst bekroonde Vlaamse auteur. Hij won onder meer de Poëzieprijs van Amnesty International (Brugge, 1985), de Prijs Literair Festijn (Roermond, Nederland 1987 - gouden plaquette), de Poëzieprijs van Kasteel Groeneveld (Baarn-Hilversum, 1991), de Poëzieprijs van het tijdschrift Concept (Terneuzen, 1992), de Driejaarlijkse "Blanka Gijselenprijs voor Poëzie" (Sint-Martens-Latem,1998), de Apollo Poëzie Prijs (Amsterdam, 1999), de Poëzieprijs van Merendree (Merendree, 2001), de Poëzieprijs van de Provincie Vlaams-Brabant (2006) en de Conceptprijs voor essayistisch en kritisch proza (Hilversum/Brugge/Pretoria, 2006).