Klaartje Schrijvers
Biografie
Klaartje Schrijvers (1968) was in haar jeugd celliste en koos aanvankelijk voor de studies musicologie aan de KU Leuven. Haar andere passie, film, dreef haar naar de audiovisuele kunsten en naar een opleiding animatiefilm aan de KASK in Gent. Gebeten door verhalen vertellen, haar muzikale achtergrond en opgegroeid met de humor van Monty Python, kon zij haar fantasie de vrije loop laten. Op dertigjarige leeftijd koos Klaartje ervoor om ook geschiedenis te gaan bijstuderen aan de UGent, om door middel van het verleden de wereld van vandaag beter te leren begrijpen. Dit resulteerde enkele jaren later in een doctoraat.
Intussen publiceerde Klaartje diverse publicaties als onderzoeker en auteur voor het European Network of Excellence Cliohres, en is ze docent aan het RITCS. In ‘Het archief van Walter’ (Epo, 2020) wist ze uiteindelijk al haar interesses samen te brengen. In dit boek vertelt Klaartje het fascinerende verhaal van journalist Walter De Bock, die ze leerde kennen bij het schrijven van haar doctoraat over een 20ste-eeuwse neoaristocratische elite. ‘Het archief van Walter’ is geen klassieke biografie, maar maakt ook plaats voor emoties. Wetenschap is voor Klaartje namelijk perfect verzoenbaar met voelen, intuïtie en creativiteit.
Uitgelichte titels
Het Archief van Walter. De onderzoeksjournalist, de historica en de waarheid
Lezingen
Het uitgangspunt van Klaartjes lezing is haar doctoraatstudie in de geschiedenis uit 2007. Dit onderzoek dreigde compleet de mist in te gaan wegens de ontoegankelijkheid van de bronnen, de censuur bij diverse archiefinstellingen en het feit dat die elite maar zelden veel bronnen had nagelaten. De redding kwam er toen Klaartje de onderzoeksjournalist Walter De Bock leerde kennen. Die bleek over een immens archief te beschikken waarin juist wel veel, voor haar onderzoek noodzakelijk, materiaal aanwezig en toegankelijk was. Toen ze hem voor het eerst ontmoette, leed hij al enkele jaren aan alzheimer. Het werd een aangrijpende confrontatie tussen Walter die alsmaar meer begon te ‘ontweten’ en Klaartje die simultaan daarmee alsmaar meer inzichten verwierf in een verborgen geschiedenis.
Klaartjes lezingen voeren de toeschouwer mee naar de wereld van een gerenommeerde onderzoeksjournalist, naar de moeilijke queeste van een doctoraatsonderzoek en hoe beide werelden elkaar ontmoeten in bespiegelingen over waarheid en leugen, weten en vergeten. Walter klampte zich aan Klaartje vast om nog zoveel mogelijk van zijn kennis over te dragen, maar steeds vaker begon hij de greep op zijn brein te verliezen. Het deed haar nadenken over wat geschiedenis betekent wanneer kennis verdwijnt, wanneer geschiedenis zwijgt. Met ‘Het archief van Walter’ wilde Klaartje iets anders brengen dan een voor het grote publiek toegankelijke versie van haar doctoraat. Het werd een literair werk waar ook plaats was voor emoties, mijmeringen die buiten de wetenschap vallen, ontmoetingen die ons naar een uiterst interessant stukje journalistiek verleden voeren, moeizame zoektochten, vergissingen en twijfels. Passages uit het boek worden voorgelezen en er is ruimte voor vragen en een gesprek nadien.
